Czynnikiem decydującym o systematyce szczegóowej konstytucji są względy natury logicznej i techniczno-legislacyjnej. Tak np. konstytucje, regulując problematykę poszczególnych organów lub ich grup, mogą zamieszać odnoszące się do nich postanowienia w takiej kolejności, że najpierw uregulują sposób ich powoywania, ich charakter, skad, organizację wewnętrzną i tryb dziaania, a następnie zakres i zasadnicze kierunki ich dziaania, lub też nieco odmiennie, z reguy jednak w sposób w miarę uporządkowany. Podobnie w poszczególnych artykuach, np. regulujących kompetencje organów, wskazywać można przede wszystkim na kompetencje wykonywane stale, a następnie na kompetencje wykonywane tylko w pewnych okresach, lub też inaczej, wymieniać najpierw kompetencje ważniejsze, a następnie mniej ważne. Niekiedy jednak, studiując konstytucję, trudno doszukać się przyjętych przez ustrojodawcę regu określających systematykę szczegóową konstytucji.