Najbardziej istotną cechą konstytucji jako ustawy zasadniczej w odróżnieniu od ustaw zwykych jest jej szczególna moc prawna. Zwrócić należy uwagę jednak i na inne jej cechy charakterystyczne, mianowicie na szczególną jej treść, nazwę oraz specjalny tryb jej uchwalania i zmiany. W określeniu konstytucji cechy te nie muszą być jednak tak eksponowane, jak cecha poprzednio wskazana. O ile bowiem ustawy konstytucyjne i ustawy zwyke pod względem mocy prawnej różnią się między sobą w sposób jednoznaczny, o tyle pod względem innych wymienionych tu cech sprawa różnic między tymi dwoma rodzajami ustaw tak jednoznacznie już się nie przedstawia.
Ci, którzy stanowią konstytucję, nadają określonemu aktowi normatywnemu szczególną moc prawną z uwagi na to, że reguluje on podstawy ustroju państwa i w tym sensie ma szczególną treść. Zwrócić jednak należy uwagę na to, że: 1) w pewnym sensie każda ustawa ma treść szczególną, niepowtarzalną, waściwą tylko jej i żadnej innej ustawie, że zatem w ogólnym znaczeniu tego sowa – szczególna treść nie jest specyficzną cechą konstytucji