Konkretyzacją postanowień zawartych w przytoczonym fragmencie wstępu oraz w art. 6 Konstytucji PRL na specyficznym odcinku są postanowienia zawarte w art. 10 i 33 ust. 1, obowiązujące zresztą w niezmienionej formie od 1952 r. W art. 10 określa się zadania si zbrojnych, których obowiązkiem jest stać na straży suwerenności i niepodlegości Narodu Polskiego, jego bezpieczeństwa i pokoju, w drugim przypadku – warunki, pod jakimi Polska Rzeczpospolita Ludowa może przystąpić do wojny. Postanowienie o stanie wojny może być powzięte jedynie w razie dokonania zbrojnego napadu na nasz kraj albo gdy konieczność wspólnej obrony przeciwko agresji wynika z umów międzynarodowych, których sygnatariuszem jest Polska. Idzie zatem o odparcie agresji z zewnątrz, dokonanej bądź to bezpośrednio na nasz kraj, bądź też na któreś z naszych państw sojuszniczych. Dopuszczalna jest zatem tylko wojna obronna, wykluczona zaś wojna jako środek rozstrzygania sporów międzynarodowych.