System monopartyjny, w odróżnieniu od poprzednich, polega na tym, że istnieje tylko jedna partia, która też samodzielnie sprawuje wadzę państwową, brak jest legalnej opozycji partyjnej, jak też rotacji partii u wadzy. System ten charakterystyczny jest dla państw faszystowskich, jak też funkcjonuje w niektórych państwach nowo wyzwolonych w Afryce.

Wśród przyjętych w Konstytucji PRL podstawowych zasad ustroju politycznego szczególne miejsce zajmuje zasada praworządności. Znaczenie tej zasady wypywa co najmniej z trzech względów: 1) ze ścisego związku demokracji i praworządności, z tego, że rządy demokratyczne nie mogą nie być zarazem rządami prawa, a więc opartymi na zasadzie praworządności, że zasada ta jest konieczną przesanką realizacji zasady suwerenności ludu pracującego

Konkretyzacją postanowień zawartych w przytoczonym fragmencie wstępu oraz w art. 6 Konstytucji PRL na specyficznym odcinku są postanowienia zawarte w art. 10 i 33 ust. 1, obowiązujące zresztą w niezmienionej formie od 1952 r. W art. 10 określa się zadania si zbrojnych, których obowiązkiem jest stać na straży suwerenności i niepodlegości Narodu Polskiego, jego bezpieczeństwa i pokoju, w drugim przypadku […]

Poszczególnych postanowień konstytucji nie można utożsamiać z podstawowymi zasadami konstytucji czy ustroju, jak to się niekiedy czyni. Przez podstawowe zasady czy zaożenia konstytucji należy rozumieć podstawowe decyzje polityczne autorytetu ustrojodawczego, określające typ i formę ustroju, a znajdujące swój wyraz w różnych postanowieniach konstytucji. Na podstawie analizy różnych postanowień konstytucji można też wnosić, jakie podstawowe zaożenia przyją ustrojodawca przygotowując i uchwalając […]