Zasada kierowniczej roli partii komunistycznej (robotniczej) w procesie budownictwa socjalistycznego, tak w stosunku do innych organizacji politycznych i spoecznych, jak i wobec aparatu państwowego, wynika nieodzownie z zasady suwerenności ludu pracującego jako naczelnej zasady ustroju politycznego każdego państwa socjalistycznego. Bez zachowania kierowniczej roli partii komunistycznej wobec klasy robotniczej oraz innych klas i warstw ludu pracującego, wadza ludu nie może być ani zdobyta, ani następnie realizowana. Jak wykazuje doświadczenie historyczne, istnienie partii kierującej się ideologią marksizmu-leninizmu, partii nowego typu, jest nieodzownym warunkiem tak ustanowienia wadzy ludowej, jak i następnie zbudowania ustroju socjalistycznego. Dotyczy to wszystkich państw socjalistycznych, w tym także i naszego kraju. Partią taką jest u nas Polska Zjednoczona Partia Robotnicza. Zasadę kierowniczej roli PZPR w uksztatowanym w Polsce w ostatnim ćwierćwieczu systemie partyjnym frontu narodowego ńależy uznać za jedną z podstawowych zasad ustroju politycznego naszego państwa, bez względu na to, czy jest ona wprost przyjęta w Konstytucji, czy też nie.
Oprócz PZPR dziaają u nas dwie inne partie polityczne, a mianowicie Zjednoczone Stronnictwo Ludowe i Stronnictwo Demokratyczne. Wszystkie te trzy partie wspódziaają ze sobą we froncie narodowym, stanowiąc jego trzon, speniają pozytywną rolę w budowie socjalizmu. Istnieją między nimi wszakże i istotne różnice co do ich rodowodu i tradycji, ideologii, skadu i reprezentacji spoeczeństwa oraz znaczenia i roli ustrojowej.