Od pojęcia suwerenności należy odróżnić pojęcie konstytucyjnej zasady suwerenności. Pojęcie suwerenności (i suwerena) odzwierciedla istniejący w spoeczeństwie pewien stan faktyczny. Pojęcie zasady suwerenności jako zasady przyjętej w konstytucji, odzwierciedla pewien stan prawny. Przyjęta w konstytucji zasada suwerenności narodu, ludu czy ludu pracującego, jako podstawowa decyzja polityczna autorytetu ustrój oda, ma znaczenie normatywne. Konstytucja, wskazując na podmiot wadzy najwyższej w państwie, określa to, co być powinno. Nie zawsze czyni ona to zgodnie ze stanem faktycznym, tj. wskazuje jako na podmiot wadzy najwyższej na tego, kto wadzę tę faktycznie posiada. Przykadem są tu konstytucje burżuazyjno-demokratyczne, wskazujące naród, a więc wszystkich obywateli, jako podmiot suwerenności, podczas gdy wadza w państwach burżuazyjnych należy zawsze do klas posiadających. W takich przypadkach mamy do czynienia ze zjawiskiem fikcyjności konstytucji. Dlatego też odpowiadając na pytanie, do kogo należy wadza najwyższa w danym państwie, nie można opierać się na postanowieniach jego konstytucji w omawianym względzie. Stanowisko, polegające na traktowaniu ustroju przewidzianego w konstytucji jako ustroju faktycznego, W. Lenin nazywa zudzeniami konstytucyjnymi. Nie znaczy to, aby postanowienia konstytucji w omawianym względzie nie miay żadnego znaczenia.