Charakterystyczną cechą systematyki wielu konstytucji jest również -to, że mają one wstępy, nazywane zresztą w samych konstytucjach w różny sposób, jako wstępy, części wstępne, proklamacje, zasady podstawowe itp., lub też zamieszczone zgoa bez tytuu. Są one częściami skadowymi konstytucji, mają jednak szczególnie uroczystą formę, a jednocześnie ich postanowienia nie są ujęte w postaci artykuów czy paragrafów.
Wstęp do konstytucji nie jest jej częścią konieczną. Istnieje też wiele konstytucji, które nie mają tego rodzaju części skadowych. Zwykle jednak występują one w konstytucjach państw nowo powstaych, jak też takich, w których dokonay się istotne przeobrażenia w dziedzinie ustroju spoecznego, zadaniem zaś konstytucji jest utrwalić prawnie te przemiany. W takich sytuacjach, chcąc podkreślić sam moment przeomowy w dziejach narodu czy kraju, jak też znaczenie konstytucji dla ksztatowania ustroju państwa, ustrojodawca zamieszcza w tekście konstytucji wstęp o określonej treści i szczególnie uroczystej, podniosej formie.
Wstępy , do konstytucji bywają różne pod względem ich objętości, bywają krótkie, zożone z kilku zdań zaledwie, jak np. wstęp do konstytucji Stanów Zjednoczonych Ameryki z 1787 r., a bywają też dugie i bardzo szczegóowe, jak np. „Zasady podstawowe” do konstytucji Jugosawii z 1963 r. czy z 1974 r. Analizując jednak wstępy do różnych konstytucji, można dojść do wniosku, że ich treść sprowadza się zwykle do stwierdzeń wskazujących